selam

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Baneşan[biguhêre]

selam

  1. silav
    • "We Eleyke esselam û Rehmetê"
      Bûye sunnet lew selam û redde ferd.
      Cumle ehwal paşê hingê kirne erd.
       — (Mela Hesenê BateyîMewlûda Kurdî~1720)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî سلام(selam)[1]

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî selam selam
Îzafe selama selamên
Çemandî selamê selaman
Nîşandera çemandî selamê wan selaman
Bangkirin selamê selamino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî selamek selamin
Îzafe selameke selamine
Çemandî selamekê selaminan

selam

  1. aştî, aramî, tenahî

Werger[biguhêre]

Tirkî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

selam

  1. silav, selam, pate

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî سلام(selam, silav)[2]

Çavkanî[biguhêre]

  1. Nişanyan, Sevan, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi [Etîmolojiya Tirkiya Niha] (bi tirkî): selam
  2. Nişanyan, Sevan, Çağdaş Türkçenin Etimolojisi [Etîmolojiya Tirkiya Niha] (bi tirkî): selam