reforme

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
reforme	reformetir	herî reforme

reforme

1. nûkirî, guhartî, guherandî, nûjenkirî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeyê

Sekreterê giştî yê Yekîtiya Niştimanî ya Kurdistanê Celal Talebanî duhî di civîneka digel 1 000 kesên ko ji tevgera Goranê ya Noşîrwan Mistefayî paşve li YNK-ê vegeriyane de got wî berî du salan dixwest YNK-ê reforme bike lê belê hevalên Goranê nehişt.

(Nefel.com, 12/2009)

Etîmolojî

Ji fransî [Peyv?] reformé ji reformer, têkildarî reform ji latînî re- + form (> reformare = formek / dirûvek / şiklek nû danê)