pronav

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

pronav zayend pêwîst e (z=m: mê, z=n: nêr, z=mn: mê û nêr, z=nt: nêtar)

  1. (rêzimanî) cînav, zemîr, pronom
    • Pronav ew bêje ye ko dikeve şûna navdêrê. Pronav, mêjer û carina jî zayendê navdêrê dide zanîn. Ji hêla din pronav wezîfeyên navdêra ko dinimîne li xwe digere û wan ditîne cih. — (CELADET ALÎ BEDIR-XANElfabêya kurdî & Bingehên gramera kurdmancî, NEFEL, 2002, r. 72)
  2. şûnnav[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Etîmolojî[biguhêre]

Ji pro- +‎ nav.

Werger[biguhêre]