pişil

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /pɪˈʃɪl/
• Kîtekirin: pi·şil

Navdêr

pişil nêr

1. finas, tebîetê nebaş.

1. Li gund dizî hatiye kirin, navê Eyşê derketiye, dibêjin ev pişilê Eyşê ye. Pişilê pîs jî dibêjin.

   Golika wê bimire çermê wê ji boy dotina diya wê tijî giha bikin, xwey bavêjin ser û bidin ber dê heram e. Çiman? Çiqas ku çavê çêlekê li çerm bikeve golika xwe bîr tîne û dile wê dişewite, hem jî tê da xapandin heye. Ev pişula babetê qapana însanî nîne.

(Mela Husnî Hezîn, Lalezar, Nûbihar, 2021)

1. Mirovo! Zêr û sermiyan ‘emrê te ye. Çem ku ava wî ji hatî tê anha û derbazî oqyanosa bihurî dibe zeman e. Ting û sergo her pişulê heram e. (Mela Husnî Hezîn, Lalezar, Nûbihar, 2021)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: پشُل‎

Herwiha

• pişul