mexlûq
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
mexlûq mê û nêr
- afirandî, afirîd, heyber, mirov û ajel û hemû tiştên ku hatine afirandin
- (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Hîret û 'icz e serencam-i di babê nezerê
Key bi xaliq nezerê qasirê mexlûqê resed
Guftûgoyê me'rifet çendî Mela peyda bikî — (Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640)
Herwiha[biguhêre]
Pirrjimar[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?], têkildarî xulq, xuliqandin, xuliqîn, xelk