kotî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

kotî

  1. gurî, pîs, heram, herimî, gulî, laregî
    ji wî kesî/ê re tê gotin yê/a ku tûşî nexweşiya gurriyatiyê bûyî
  2. bed, xirab, nebaş

Ji wêjeya dînî[biguhêre]

"12 Gava ku ew li nav bajarekî ji bajaran bû, li wir mirovek hebû ku bedena wî hemû kotî bû. Gava wî Îsa dît, xwe deverû avêt erdê, jê lava kir û got: «Ya Xudan, eger tu bixwazî, tu dikarî min paqij bikî.» 13 Îsa destê xwe dirêj kir, dest li wî da û got: «Ez dixwazim. Paqij bibe!» Û di cih de kotîbûn jê çû." (Luqa 5:12-13) http://kitebipiroz.com/kurmanji/bible/luk/5/12-13

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji tirkî kötü (xirab) ji tirkiya kevn köti, hevreha gagawzî kötü.

Werger[biguhêre]