fetisokî

Kurmancî

Rengdêr

fetisokî

1. yê ku mirov difetisîne, bêhna mirov diçikîne
   • Û carna bi hêrseke fetisokî li ber serê gotinên xwe rûdinim yek bi yek, yek bi yek, yek bi yek mîna gulên biharê ter û teze bêyî ku dilê min bi wan bişewite dikujim. — (Bawer Rûken, Qalik, Avesta, 2014, ISBN 978-605-52796-6-0)

Têkildar

• dewixandî, dewixî

Etîmolojî

Ji fetisok + -î.

Werger

• Tirkî: boğucu → tr, boğuk → tr