bicih

Kurmancî

Rengdêr

bicih

1. bierd, biax, bizevî, bierazî, bimilk, biwar, bider, bimekan, bimesken, bilokal, bicî, bicîh

Jê

• bicihî
• bicihîtî
• bicihtî
• (Lêker) bicih kirin
• (Lêker) bicih danîn

• (Navdêr) bicihanîn
• (Navdêr) bicihbûn
• (Navdêr) bicihkirin
• bicihdanîn

• (Rengdêr) bicihbûyî
• (Rengdêr) bicihkirî

Etîmolojî

Ji bi- + cih.

Werger

• Farisî: بجا‎ → fa, مناسب‎ → fa