biber

Kurmancî

Rengdêr

biber

1. berdar, kevirî, bikevir, kevirdar,
   erdê ku ber anku kevir lê pirr in
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. bibereket, bixêr, biberhem,
   tiştê yan erdê ku baş berî anku berhemî dide
   • Her celeb, her texlît dar hebûn. Darên biber, darên bêber, zirav, qalind, kin qayîm û kevnar her babet hebûn. — (Tu, Mehmed Uzun, 1984)

Dijmane

• bêber

Jê

• biberî
• (Navdêr) biberketin

Etîmolojî

Ji bi- + ber.

Werger

• Almanî: nützlich → de, ^?fruchtbar → de
• Erebî: ^?مفيد‎, ^?ظلفة‎
• Farisî: سودمند‎ → fa, پر بار‎
• Îngilîzî: fertile → en, lush → en, ^?fecund → en, ^?productive → en
• Tirkî: faydalı → tr, hâsılatlı → tr, semereli → tr, ümitli → tr, verimli → tr, yararlı → tr, ^?enli → tr, ^?zengin → tr

Înterlîngua

Lêker

biber

1. vexwarin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Romanyayî

Navdêr

biber nêr

1. segavî, darbir, semor, qundiz
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên darbir hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}

Tirkî

Bilêvkirin

• Deng^ⓘ

Navdêr

biber

1. îsot
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. fîlfîl, hîçhar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)