behrîn

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɛhˈɾiːn/

Lêker

behrîn negerguhêz

1. Beecîn, behicîn, bihecîn, behrînî, nalîn, qîrîn.

Tewîn

-behr-

Etîmolojî

Ji behr +‎ -în.

Werger

• Farisî: دق کردن‎ → fa, فریاد کشیدن‎
• Tirkî: bağırış çağırış → tr, ^?bağırmak → tr, ^?bağırma → tr

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	behrîn	behrîn
Îzafe	behrîna	behrînên
Çemandî	behrînê	behrînan
Nîşandera çemandî	wê behrînê	wan behrînan
Bangkirin	behrînê	behrînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	behrînek	behrînin
Îzafe	behrîneke	behrînine
Çemandî	behrînekê	behrîninan

behrîn mê

1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

   (Nimûneyekê bide) (biguhêre)