balûk

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /bɑːˈluːk/
• Kîtekirin: ba·lûk

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	balûk	balûk
Îzafe	balûka	balûkên
Çemandî	balûkê	balûkan
Nîşandera çemandî	wê balûkê	wan balûkan
Bangkirin	balûkê	balûkino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	balûkek	balûkin
Îzafe	balûkeke	balûkine
Çemandî	balûkekê	balûkinan

balûk mê

Balûk

Balûk 2

1. Goştê zêde ku bi qasî nokekê yan mezintir e; li tiliya mirov yan çi devera wî be, peyda dibe. Eger were birrîn, ziyana wê kêmtir dibe. Li hesp û heywanên weke wî jî peyda dibe.

Hevmane

• belalûk
• balûlk
• belalûk

Herwiha

• behlûlk
• belalûk
• balûlk
• belalûk
• balîmok

Etîmolojî

Ji balû +‎ -k.

Werger

• Almanî: Warze → de m
• Erebî: ثألول‎, بَثْرة‎ (baṯra)
• Farisî: زگیل‎ → fa
• Îngilîzî: wart → en
• Tirkî: siğil → tr, tavuk götü