bêxwedan

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
bêxwedan	bêxwedantir	herî bêxwedan bêxwedantirîn

bêxwedan

1. bêxwedî, bêxwedî, tişta/ê ku ti xwedî anku xwedan nîne
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. kesa/ê yan tişta/ê ku ti kes xwe lê nake xwedî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. bêxwedî, bêxwedî, bêkes, tenê, sêwî, êtîm, mirova/ê bê kesûkar yan heval
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• bêxudan
• bêxwida

Etîmolojî

Ji bê- +‎ xwedan.

Jê

• bêxwedanî
• bêxwedanîtî
• bêxwedantî

Werger

• Almanî: herrenlos → de
• Îngilîzî: ownerless → en, homeless → en
• Tirkî: mülhit → tr, sahipsiz → tr