afiyet

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /ɑːfɪˈjɛt/
• Deng^ⓘ

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	afiyet	afiyet
Îzafe	afiyeta	afiyetên
Çemandî	afiyetê	afiyetan
Nîşandera çemandî	wê afiyetê	wan afiyetan
Bangkirin	afiyetê	afiyetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	afiyetek	afiyetin
Îzafe	afiyeteke	afiyetine
Çemandî	afiyetekê	afiyetinan

afiyet mê

1. noşîcan, noş, xweşî, bo tendiristiyê xweş yan baş

   Afiyet be! (Xêrê jê bibînî! Bixêr be! - ji kesekî re tê gotin yê ku tiştekî dixwe yan vedixwe)

Herwiha

• afyet
• 'afiyet
• 'afyet

Etîmolojî

Ji erebî عَافِيَة‎ (ʿāfiya).

Jê

• afyetî

Werger

• Afrîkansî: aptyt
• Almanî: Appetit → de n, Eßlust → de
• Danmarkî: appetit → da
• Erebî: ^?النقاخ‎
• Esperantoyî: apetito → eo
• Farisî: عافیت‎ → fa
• Ferî: matarlystur
• Fînî: ruokahalu → fi
• Fransî: appétit → fr
• Holendî: eetlust → nl, hongerigheid, graagte → nl, trek → nl
• Îdoyî: apetito → io
• Îngilîzî: appetite → en
• Îtalî: appetito → it
• Katalanî: apetit → ca, gana → ca
• Mecarî: étvágy → hu
• Papyamentoyî: apetit
• Portugalî: apetite → pt, desejo → pt, desfastio, gana → pt
• Romanyayî: poftă → ro
• Rusî: аппетит → ru (appetit)
• Sirananî: apteyti
• Spanî: apetito → es
• Swêdî: aptit → sv, matlust → sv
• Tagalogî: gana
• Tirkî: afiyet → tr, arzu → tr, istek → tr, iştah → tr
• Yûnanî: όρεξη → el (órexi)

Zazakî

Navdêr

afiyet

1. afiyet, tiştê ku tu dixwî pê cîkî te neêşe, hinava teda bihele. bw. noşîcan, jîyan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Navdêr

afiyet

1. noşîcan, afiyet
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)