îsan
Kurmancî[biguhêre]
Bilêvkirin[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
îsan (lêkera negerguhêz) | ||
---|---|---|
Rehê dema niha: | ||
RP. Niha | ||
ez | tîsim | |
tu | tîsî | |
ew | tîse | |
em, hûn, ew | tîsin | |
Fermanî | Yekjimar | bîse |
Pirjimar | bîsin | |
Rehê dema borî: | ||
RP. Boriya sade | ||
ez | îsam | |
tu | îsayî | |
ew | îsa | |
em, hûn, ew | îsan | |
Formên din: |
îsan lêkera xwerû, negerguhêz
- ronî dan
- min dî seba dayi seher
madarê bedrê kir du ker
qewsûqezeh jê hate der
dîsa bi zulfan ra teba. Melayê Cizîrî, Dîwana Melayê Cizirî, ~1640
- min dî seba dayi seher
- çirisandin
Bi alfabeyên din[biguhêre]
Herwiha[biguhêre]
Tewîn[biguhêre]
- Rehê dema niha: -îs-
- Rehê dema borî: -îsa-
Jê[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
- Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.
Werger[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda nêr a binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | îsan | îsan |
Îzafe | îsanê | îsanên |
Çemandî | îsanî | îsanan |
Nîşandera çemandî | wî îsanî | wan îsanan |
Bangkirin | îsano | îsanino |
Zayenda nêr a nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | îsanek | îsanin |
Îzafe | îsanekî | îsanine |
Çemandî | îsanekî | îsaninan |
îsan nêr
Etîmolojî[biguhêre]
Deyn ji erebî إِنْسَان (ʾinsān).
Werger[biguhêre]
mirov — binêre mirov
Çavkanî[biguhêre]
- Dosikî, Mihemed Emîn., Ferhenga Spîrêz Kurdî-Erebî ["قاموس سپیرێز كردي-عربي"], Duhok, 2013
Kategorî:
- Kurmancî
- Bilêvkirina IPAyê bi kurmancî
- Lêker bi kurmancî
- Lêkerên xwerû bi kurmancî
- Lêkerên negerguhêz bi kurmancî
- Lêkerên xwerû yên negerguhêz bi kurmancî
- Lêkerên kurmancî bi paşgira -an
- Ji wêjeya klasîk (kurmancî)
- Peyvên bêetîmolojî
- Navdêr bi kurmancî
- Navdêrên nêr bi kurmancî
- Peyvên kurmancî ji Kobaniyê
- Peyvên kurmancî yên deynkirî ji erebî