zirrîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

zirrîn

  1. dengê keran (ji xwe anîn),
    dengê wek yê keran (kirin)
    • [Ker dibêje hêştirê:]
      Dilê min zor şa dibe,
      zirrîn li min radibe.
       — (Osman Sebrî: Kerê Dengbêj, helbestek bo zarrokan)

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

Lêker:

  • -zirr-

Têkildar[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

zirr + -în, zi- + reyîn / rewîn, ji proto-îranî *uz- (zi-) + *re- ("reyîn / rewîn) ji proto-hindûewropî *ud- (zi-) + *le- (reyîn / rewîn)

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî zirrîn zirrîn
Îzafe zirrîna zirrînên
Çemandî zirrînê zirrînan
Nîşandera çemandî zirrînê wan zirrînan
Bangkirin zirrînê zirrînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî zirrînek zirrînin
Îzafe zirrîneke zirrînine
Çemandî zirrînekê zirrîninan

zirrîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]