zikir

Kurdî

navdêr, nêr

Wate

1. duakirina ji Xwedê yan pêxemberan yan jî pesndana wan, bo nimûne gotin: Estexfirullah, subhanullah, la ilahe illa Ellah û hwd

Bikaranîn

Lêker:

• zikir kirin

Navdêr:

• zikirkirin

Rengdêr:

• zikirkirî

Herwiha

• zikr

Ji

ji erebî ذكر (żikr) ji ذكر (żekere: anîn bîra xwe, bi bîr anîn, navê kesekî gotin), hevreha aramî דכר (dekere), akadî zekarû (nav lê kirin) ji zikrû (nav). Têkilî tezkîr.

Jê

• zikirker
• zikrî

Ji Wêjeya Klasîk

Dengê te tê bi roj û şev
Zikrê dikî bi haletê— (Feqiyê Teyran ~1620, Feqiyê Teyran)

Werger

• Farisî: ذکر خدا ^→ fa
• Tirkî: zikir ^→ tr

Tirkî

navdêr

Wate

1. bîranîn, jêbehskirin
2. zikir