zikçûn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî zikçûn zikçûn
Îzafe zikçûna zikçûnên
Çemandî zikçûnê zikçûnan
Nîşandera çemandî zikçûnê wan zikçûnan
Bangkirin zikçûnê zikçûnino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî zikçûnek zikçûnin
Îzafe zikçûneke zikçûnine
Çemandî zikçûnekê zikçûninan

zikçûn

  1. hinavêşî, îshal, diyare, fîşik,
    nesaxiya ku dema mirovî digire destava stûr ruhn e û pirr caran
  2. virrik[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zik +‎ çûn.

Werger[biguhêre]