zelîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

zelîn (lêkera negerguhêz)
Rehê dema niha: -zel-
RP.
Niha
ez dizelim
tu dizelî
ew dizele
em, hûn, ew dizelin
Fermanî Yekjimar bizele
Pirjimar bizelin
Rehê dema borî: -zelî- / -zeliya-
RP.
Boriya
sade
ez zelîm / zeliyam
tu zelî / zeliyayî
ew zelî / zeliya
em, hûn, ew zelîn / zeliyan
Formên din: Tewandin:zelîn

zelîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. saf bûn, zelilîn, xwerû bûn, zelal bûn, pegirîn, darivîn, dapisîn, cincilîn
  2. şemitîn, hilisîn
    • hindekê çiyayekê re comexar reşatiya gundekê kete ber cave min.min fikir kir ku evê her ev gunde ku evan digot.serberevxar nav cengel de rû bi gund diçom.paşî sietekê rêveçonê ez giheştime ciyekê ku befravê çobû erdê vê hilû bû ez zeliyam û girêl bûm heta giheştime berekê mi xwe girt. — (Seyid Feysel Mojtevî, Li Mehabadê heta Bexdayê [arşîv], xoybun.com2005)

Tewîn[biguhêre]

-zel-

Etîmolojî[biguhêre]

Ji zel +‎ -în.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî zelîn zelîn
Îzafe zelîna zelînên
Çemandî zelînê zelînan
Nîşandera çemandî zelînê wan zelînan
Bangkirin zelînê zelînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî zelînek zelînin
Îzafe zelîneke zelînine
Çemandî zelînekê zelîninan

zelîn

  1. xwerûbûn, safbûn, zelilîn, xwerû bûn, zelal bûn, pegirîn, darivîn, dapisîn, zelilîn, cincilîn, zelalbûn
  2. şemitîn, hilisîn

Werger[biguhêre]

Çavkanî[biguhêre]

  1. a b c d KurmancîTermên wergera Şerefnamê ya Mela Mehmûdê BAZÎDΠ[arşîv], ELÎŞÊR, hj. 442009, r. 2