yerleşmek
Tirkî[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
yerleşmek
- bi cih bûn, akincî bûn, cîwar bûn, dêmanî bûn
- gidip güzel bir semte yerleşmişler çûne li semteke xweş bi cih bûne
- bu taş buraya iyice yerleşmiş ev kevir tam tê de bi cih bûye
- heşirîn
- arabaya zor yerleştiler bi zorekê di erebeyê de bi cih bûn
- kirin
- oğlunu bankaya yerleştirmiş kurê xwe kiriye bankayê
- ketin
- evine yerleştiler ketin xaniyê xwe
- bi cih kirin, bi keys kirin
- eşyayı daha yerleştiremedik me hîna têkberên xwe bi cih nekirin
- (mecazî) cih girtin
- bu moda yerleşti vê modayê cih girt
- (mecazî) bi cih bûn
- bir takım kelimeler zamanla yerleşiyor hin peyv bere bere bi cih dibin