yapışmak

Tirkî

Lêker

yapışmak

1. zeliqîn, venijîn, nûsîn, werisîn, qemitîn

   Kâğıt yapışmış. ― Kaxiz zeliqiye.

2. pê ve bûn

   Duvara yapıştı. ― Bi dîwêr ve bû.

3. pê ve bûn, zeliqîn

   Elbise vücuduna yapıştı. ― Kine bi canê wê ve zeliqî.

4. rahiştin (tiştekî), dest avêtin (tiştekî)

   Halata yapıştılar. ― Dest avêtin kindir.

5. pê girtin, pê ve zeliqîn

   Eteğine yapışmış bırakmıyor. ― Bi dawa wê girtiye bernade.

6. (mecazî) bela xwe tê dan, muselatî (tiştekî) bûn