yapışmak
Tirkî[biguhêre]
Lêker[biguhêre]
yapışmak
- zeliqîn, venijîn, nûsîn, werisîn, qemitîn
- kâğıt yapışmış kaxiz zeliqiye
- pê ve bûn
- duvara yapıştı bi dîwêr ve bû
- pê ve bûn, zeliqîn
- elbise vücuduna yapıştı kine bi canê wê ve zeliqî
- rahiştin (tiştekî), dest avêtin (tiştekî)
- halata yapıştılar dest avêtin kindir
- pê girtin, pê ve zeliqîn
- eteğine yapışmış bırakmıyor bi dawa wê girtiye bernade
- (mecazî) bela xwe tê dan, muselatî (tiştekî) bûn