yapışmak
Xuyakirin
Lêker
[biguhêre]yapışmak
- zeliqîn, venijîn, nûsîn, werisîn, qemitîn
- Kâğıt yapışmış. ― Kaxiz zeliqiye.
- pê ve bûn
- Duvara yapıştı. ― Bi dîwêr ve bû.
- pê ve bûn, zeliqîn
- Elbise vücuduna yapıştı. ― Kine bi canê wê ve zeliqî.
- rahiştin (tiştekî), dest avêtin (tiştekî)
- Halata yapıştılar. ― Dest avêtin kindir.
- pê girtin, pê ve zeliqîn
- Eteğine yapışmış bırakmıyor. ― Bi dawa wê girtiye bernade.
- (mecazî) bela xwe tê dan, muselatî (tiştekî) bûn