xwazyar

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
xwazyar	xwazyartir	herî xwazyar (merkezî) tewrî xwazyar (rojavayî)

xwazyar

1. Kesê ku dixwaze tiştekî bike, kesê ku ne ji bêdilî yan neçarî tiştekî dike.

   Hevmane: arezûmend, dilxwaz, arezûdar, miştaq, bidil, hewesdar, xwezîker, xwastekar

Herwiha

• xweziyar
• xwezyar

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: خوازیار

Etîmolojî

Ji xwastin +‎ -yar.

Werger

• Fînî: halukas → fi
• Îngilîzî: willing → en, agreeable → en