xoşbêj
Kurmancî[biguhêre]
Mane[biguhêre]
xoşbêj (cureyê peyvê?)
- bi dilekê nerm yekîra axaftin
- Sûretxanê bi bûka xwera wisa xoşbêj dikir, te digot ka xesî û bûk xwihin.
- jidil axaftin
- axaftina xweş
Etîmolojî[biguhêre]
Xoş+bêj.xoş(xweş û baş)bêj(axaftin û peyivîn)