xitim

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xitim	xitim
Îzafe	xitima	xitimên
Çemandî	xitimê	xitiman
Nîşandera çemandî	wê xitimê	wan xitiman
Bangkirin	xitimê	xitimino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	xitimek	xitimin
Îzafe	xitimeke	xitimine
Çemandî	xitimekê	xitiminan

xitim mê

1. mor, muhr, nîşan
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. xwendina hemûyê, xwendina ta dawiyê

   xitim kirin (hemû xwendin, ta dawiyê xwendin)

   Wî pênc caran Quran xitim kiriye.
   (Wî pênc caran Quran ji serî ta binî xwendiye.)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ختم‎

Herwiha

• xetim
• xetm
• xitm

Jê

• (Lêker) xitim kirin
• (Navdêr) xitimkirin
• (Rengdêr) xitimkirî
• xitimker

Bide ber

• hafiz

Etîmolojî

Ji erebî ختم‎ (xetm: 1) muhr, mor 2) girtin, qepatkirin, asêkirin (> binere xetimîn / xetimandin) 3) xwandina hemû Qur'anê, hevreha aramî חתימ (xetîm), hemû ji misrî [skrîpt hewce ye] (x-t-m-).

Werger

• Almanî: Blockierung → de m
• Erebî: ^?الرقم‎, ^?الرین‎, ^?الطابع‎
• Îngilîzî: seal → en
• Tirkî: hatim → tr, mühür → tr, ^?aktarmak → tr, ^?devirmek → tr, ^?devretmek → tr, ^?hatim indirmek, ^?hatmetmek → tr