xirbe

Kurmancî

Rengdêr

xirbe

1. wêran, kavil, xopan, herifî
   • Ez bi malbat û şên ji welatê xwe derketim, niha jî ez ê vegerim warê kor, xirbe û şikêrên ku kund lê dixwînin. — (Firat Cewerî, Payiza Dereng, Avesta, 2014, r. 24)

Herwiha

• xirabe

Etîmolojî

Ji erebî خربة (xerbe), hevreh îbrî xarab / xarav, akadî xerbetu. Ji heman rehî: xirab, xirabe.

Werger

• Erebî: خربة (xerbe)
• Îngilîzî: ruin → ens, rubble → en, ^?unsound → en
• Tirkî: virane → tr, ^?çöküntü → tr, ^?harabe → tr, ^?harabelik → tr, ^?kalıntı → tr, ^?viran → tr, ^?yıkı → tr, ^?yakıntı → tr