wesîqe

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî wesîqe wesîqe
Îzafe wesîqeya
wesîqa
wesîqeyên
wesîqên
Çemandî wesîqe
wesîqê
wesîqeyan
wesîqan
Nîşandera çemandî wesîqe
wesîqê
wan wesîqeyan
wan wesîqan
Bangkirin wesîqe
wesîqê
wesîqeyino
wesîqino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî wesîqeyek
wesîqek
wesîqeyin
wesîqin
Îzafe wesîqeyeke
wesîqeke
wesîqeyine
wesîqine
Çemandî wesîqeyekê
wesîqe
wesîqeyinan
wesîqinan

wesîqe

  1. belge, delîl, şahidî, şehade, sertîfîkat
  2. belgename, dokument, palpişt[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Herwiha[biguhêre]

Ji wêjeyê[biguhêre]

Gelo nivîskarek nikane di berhemeka edebî de kesekî, êl û eşîrekê yan jî gundekî pîs nîşan bide, wan li ber çavê xwendevanan reş bike, wan bike hedef? Li gorî fikra min êlek, eşîrek, gundek, ango komeleyeka mirovan bi giştî xirab nabe, takekesekî bi xwe jî bi giştî xirab nîn e. Lê çiqas karakter û haletê însanî li vê cîhanê hene tev dikanin di berhemeka edebî de bêne teswîrkirin, bêne temsîlkirin. Lêbelê çi dema ku nivîskar di berhemê de nasnameyeka rastîn bide kesekî, ango nasname û navnîşana êl û eşîrekê, gundekî ku di berhemê de derbas dibin dîyar bike êdî berhem kirasê masûmîyeta hunerî ji xwe dike û li ber destê me dibe wesîqayeka rastîn, dibe belgeyeka sabit.

(Roşan Lezgîn: Di çand û wêjeya kurdî de xetereyên civakî, Netkurd.com, 3/2008)

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî [Peyv?]

Werger[biguhêre]