werimîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

werimîna lingekî

werimîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. perçivîn, pif bûn, nepixîn, mezin bûn
    (parçeyek leşî ji ber êşekê mezin bûn)

Herwiha[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

-werim-

Têkildar[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî ورم‎ (werime: "werimîn") + kurdî + -în, hevreha "werem" û werimandinê. Heman peyv bi maneya "seletan"ê wek verem ketiye tirkî jî.

[biguhêre]

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî werimîn werimîn
Îzafe werimîna werimînên
Çemandî werimînê werimînan
Nîşandera çemandî werimînê wan werimînan
Bangkirin werimînê werimînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî werimînek werimînin
Îzafe werimîneke werimînine
Çemandî werimînekê werimîninan

werimîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]