wergir

Kurdî

navdêr
rengdêr

Wate

1. stîner, ya / yê ku tiştekî werdigire

Bide ber

• bergir
• dagir
• hilgir
• ragir
• vegir

Têkildar

• wergirtî

Binêre herwiha

• werger
• wergêr

Ji

wergirtin + -tin

Jê

• wergirî
• wergirîtî

Ji wêjeya klasîk

'Aqilan lê xerab û ebter ke
Her seher ji nû destikê wergir
'Er'erê têk da seraser ke— (Dîwana Melayê Cizirî ~1640, Melayê Cizîrî)

Werger

• Elmanî: Empfänger ^→ de nêr, ^?Adressat ^→ de nêr
• Erebî: القابض ^→ ar, مستلم ^→ ar
• Inglîzî: recipient ^→ en, intake ^→ en, the withholder ^→ en,^?consignee ^→ en, ^?payee ^→ en, ^?pickup ^→ en