wergir

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayendên mê û nêr ên binavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî wergir wergir wergir
Îzafe wergira wergirê wergirên
Çemandî wergirê wergirî wergiran
Nîşandera çemandî wergirê wergirî wan wergiran
Bangkirin wergirê wergiro wergirino
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî
Rewş Mê (yj.) Nêr (yj.) Mê û nêr (pj.)
Navkî wergirek wergirek wergirin
Îzafe wergireke wergirekî wergirine
Çemandî wergirekê wergirekî wergirinan

wergir mê û nêr

  1. stîner, ya / yê ku tiştekî werdigire:
    Wergira nameyê.
    Wergirê xelata Nobelê ya edebiyatê.

Bide ber[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

Binêre herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji wergirtin + -tin.

Werger[biguhêre]

Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Formeke lêkerê[biguhêre]

wergir

  1. (helbestkî, devokî) forma fermanî ya kesê duyemyekhejmar:
    Aqilan lê xerab û ebter ke
    Her seher ji nû destikê wergir
    'Er'erê têk da seraser ke
    Melayê CizîrîDîwana Melayê Cizirî~1640
Dijwate: wernegir!

Herwiha[biguhêre]

Pirjimar[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]