wêr

Kurmancî

Navdêr

wêr m

1. îflas, topavêtin

Etîmolojî

Ji w +‎ -êr.

Werger

• Tirkî: iflas → tr

Frîsî

Hoker

wêr

1. ka, li kû, li kû derê

Çavkanî

Ev peyv ji wergerên ka hatiye çêkirin. Dibe ku tê de xeletiya wergerê hebe.^{[rûpelên din]}