veker
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
Zayendên mê û nêr ên binavkirî | ||||
---|---|---|---|---|
Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
Navkî | veker | veker | veker | |
Îzafe | vekera | vekerê | vekerên | |
Çemandî | vekerê | vekerî | vekeran | |
Nîşandera çemandî | wê vekerê | wî vekerî | wan vekeran | |
Bangkirin | vekerê | vekero | vekerino | |
Zayendên mê û nêr ên nebinavkirî | ||||
Rewş | Mê (yj.) | Nêr (yj.) | Mê û nêr (pj.) | |
Navkî | vekerek | vekerek | vekerin | |
Îzafe | vekereke | vekerekî | vekerine | |
Çemandî | vekerekê | vekerekî | vekerinan |
veker mê û nêr
- kesa/ê ku tiştekî vedike
- vekerê semînarê ― destpêkerê semînarê, kesê ku semînarê vedike
- amûra ku tiştek pê tê vekirin
- vekerê qutiyan
Etîmolojî[biguhêre]
Ji vekirin.