utanmak
Xuyakirin
Lêker
[biguhêre]utanmak
- şermezar bûn, şermî bûn, bi ber xwe ketin
- şerm kirin, fedî kirin, fihêt kirin (di maneya zivêrbûnê û rûnedanê de)
- Dillerinin ucuna gelen kötü kelimeyi kullanmaktan utanırlardı.
- Şerm dikirin ku wê peyva xerab a ku dihat ser zimanê wan bibêjin.
- fedî kirin
- Birbirimizle konuşmaktan utanıyorduk.
- Me şerm dikir ku em bi hev re bipeyivin.
- birinin yerine utanmak ― ji dêlê ve rûyê (yekî) çûn erdê