unîk
Kurmancî[biguhêre]
Rengdêr[biguhêre]
Pozîtîv | Komparatîv | Sûperlatîv |
---|---|---|
unîk | unîktir | herî unîk |
unîk
- yekta, bêwêne, bêmîsal, bêhevber,
tişta/ê ku ti tiştek din wek wê nîne- (Mînakekê bide) (biguhêre)
- yekane, bênimûne, bêmînak, tenha[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].
Etîmolojî[biguhêre]
Ji fransî [Peyv?] yan îngilîzî unique ji latînî unicus
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî [Peyv?]