timatî

Kurdî

Navdêr

timatî mê

1. rewşa timabûnê
2. çikûsî, çikotî, qesîsî, xesîsî, çavtengî, timakarî^{[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].}

Jê

• (Lêker) timatî kirin
• (Navdêr) timatîkirin

Etîmolojî

Ji tima + -tî.

Werger

• Almanî: Geiz → de m, Habsucht → de m
• Farisî: طمعکار‎ → fa, حريص‎ → fa
• Inglîzî: ^?miserliest → en
• Tirkî: tamahkârlık → tr, cimrilik → tr, çingenelik → tr, hisset → tr, pintilik → tr, hasislik → tr, sıkılık → tr