tewş

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
tewş	tewştir	herî tewş

tewş, t-ya nerm

1. seyr, ecêb, sosret, ne asa, ne normal
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
2. Peyvên vala û bêmane.

   Wilo tewş ne axive

Herwiha

• tewiş

Bide ber

• tefşû

Jê

• (lêker) tewş bûn
• (lêker) tewş kirin

• (navdêr) tewşbûn
• (navdêr) tewşkirin

• (rengdêr) tewşbûyî
• (rengdêr) tewşkirî
• eleteweş
• eletewşî
• tewşomewşo
• tewşomewşî
• tewşî

Etîmolojî

Belkî ji aramî ܬܘܫ‎ (t-w-ş-, “gerîn, zivirîn, rêya xwe winda kirin”).

Werger

• Almanî: ungeschickt → de, ^?Pfusch → de, ^?Unfug → de
• Farisî: بیارزش‎ → fa, بی خیر‎, بی فایده‎ → fa, بی مصرف‎, بی معنی‎, بیهوده‎ → fa, عبث‎ → fa, مزخرف‎ → fa, ^?سرسری‎ → fa, ^?ناهماهنگ‎ → fa
• Îngilîzî: abortive → en, unbalanced → en, wacky → en
• Tirkî: boş söz → tr, vahi → tr, boşuna → tr, denge → tr, kırıntı → tr, sakar → tr, yalpa → tr, zırva → tr, ters → tr, abes → tr, nafile → tr, saçma → tr, ^?fasarya → tr, ^?ham → tr, ^?manasız → tr, ^?yave → tr