tesîrker

Kurmancî

Navdêr

tesîrker m yan n li gorî maneyê

1. desthil, bibandor, xwedîhêz, bihêz, binifûz, xwedîgotin, xwedangotin, ya/ê tesîr dike

Etîmolojî

Ji tesîr +‎ -ker.

Werger

• Almanî: ^?wirkend → de
• Îngilîzî: effective → en, efficacious → en
• Tirkî: müessir → tr, büyüleyici → tr, dokunaklı → tr, ^?içli → tr, ^?etkileyici → tr