terbiyet

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	terbiyet	terbiyet
Îzafe	terbiyeta	terbiyetên
Çemandî	terbiyetê	terbiyetan
Nîşandera çemandî	wê terbiyetê	wan terbiyetan
Bangkirin	terbiyetê	terbiyetino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	terbiyetek	terbiyetin
Îzafe	terbiyeteke	terbiyetine
Çemandî	terbiyetekê	terbiyetinan

terbiyet mê

1. perwerde, fêrkirin, elimandin, hînkirin, taşandin, ders,
   rê û şewazên ku dêbav zarokên xwe hîn dikin
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: تەربیەت‎

Herwiha

• terbiye

Jê

• (Lêker) terbiyet dan
• (Lêker) terbiyet kirin

• (Navdêr) terbiyetdan
• (Navdêr) terbiyetkirin
• terbiyetî
• terbiyetkar
• terbiyetkarî
• terbiyetker

Etîmolojî

Ji erebî تَرْبِيَة‎ (tarbiya).

Werger

• Almanî: ^?Anstand → de, ^?Anständigkeit → de, ^?Erziehung → de, ^?Kultiviertheit
• Erebî: تَرْبِيَة‎ → ar (tarbiya)
• Îngilîzî: discipline → en, education → en, manners → en, breeding → en, upbringing → en
• Tirkî:görgü → tr, terbiye → tr