tekrar

Kurdî

Rengdêr

tekrar

1. dubare, dupat, çendcare, wekilandin, îade
   • Fi l-hali bezîne pê û destan
     Tekrar li dest û pê û dawan
     Sed bûse didan ewan du lawan— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Jê

• (lêker) tekrar bûn
• (lêker) tekrar kirin
• (navdêr) tekrarbûn
• (navdêr) tekrarkirin
• (rengdêr) tekrarbûyî
• (rengdêr) tekrarkirî
• tekrarî
• tekrarker

Etîmolojî

Ji erebî تَكْرَار‎‎ (takrār).

Werger

• Farisî: تکرار‎ → fa
• Almanî: ^?Wiederholung → de m
• Inglîzî: ^?repetition → en
• Tirkî: yineleme → tr, tekrar → tr

Hoker

tekrar

1. dîsan, cardin, cardî, hê carek din, hê hin carên din

Tirkî

Navdêr

tekrar

1. wekilandin, dubare, çendcare, tekrar
2. car din, dîsa

Etîmolojî

Ji erebî تَكْرار‎ (takrār).