tehîn

Kurmancî

Bilêvkirin

•  IPA^(kilîd): /tɛ'ħi:n/, ته‌حین

Navdêr

Tehîn (di tirarê camî de)

tehîn mê

1. xwarineke ruhn e ku ji kunciyên hêrayî tê çêkirin
   wisa tê xwarin yan jî bo çêkirina helawê û hin xwarinên din tê bikaranîn
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Herwiha

• tahîn (di bin tesîra tirkî de)

Bi alfabeyên din

• kurdî-erebî: ته‌حین‎

Bide ber

• tehin
• tehn

Jê

• tehînî
• tehînfiroş
• tehînfiroşxane

Etîmolojî

Hevreha tirkî tahin, yûnanî ταχίνι (taxîni), îngilîzî û piraniya zimanên din yên ewropî tahini yan tahina... hemû ji erebî طحينة‎ (ṭeḥîne^t, “tehîn”) ji rehê طحن‎ (ṭeḥene, “hêran, hêrandin”) ku herwiha têkilî طحين‎ (ṭeḥîn, “ar, ard”). Peyva erebî hevreha aramî ܛܚܢ‎ (ṭ-ḥ-n-, “hêran”) e. Hêjayî gotinê ye ku di erebî de peyv bi t-ya qelew (ṭ / ط) e lê di kurdî de bûye t-ya zirav (t, ت).

Werger

• Almanî: Tahina, Tahini, Tahin
• Erebî: طحينة (ṭeḥîne^t), ^?طحينية‎
• Estonî: tahhiini
• Farisî: شیره کنجد‎
• Fînî: tahina, seesamtahna
• Fransî: tahini → fr
• Îbranî: טחינה (texîn)
• Îngilîzî: tahina → en, tahini → en, sesame paste
• Îtalî: tahi
• Japonî: 芝麻醤
• Portugalî: tahine → pt
• Spanî: tahina
• Tirkî: tahin → tr
• Yûnanî: ταχίνι → el (tachíni)