teftîş
Kurmancî[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda mê ya binavkirî | ||
---|---|---|
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | teftîş | teftîş |
Îzafe | teftîşa | teftîşên |
Çemandî | teftîşê | teftîşan |
Nîşandera çemandî | wê teftîşê | wan teftîşan |
Bangkirin | teftîşê | teftîşino |
Zayenda mê ya nebinavkirî | ||
Rewş | Yekjimar | Pirjimar |
Navkî | teftîşek | teftîşin |
Îzafe | teftîşeke | teftîşine |
Çemandî | teftîşekê | teftîşinan |
teftîş mê
- kontrol, venerîn, pişkinîn, fehs, saxtî, azmayîş, axulme
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
- taqîkirin, test, ceribandin
- (Mînakekê bide) (biguhêre)
Ji wêjeya klasîk[biguhêre]
- Şêx go »tu here bibîn wişaqan
Teftîş bike cih û wisaqan
Herçî ko dibêjin ew 'elîl e — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)
Herwiha[biguhêre]
Jê[biguhêre]
- (lêker) teftîş kirin
- (navdêr) teftîşkirin
- (rengdêr) teftîşkirî
- teftîşî
- teftîşker
Nêzîk[biguhêre]
Etîmolojî[biguhêre]
Ji erebî تفتيش (teftîş) ji te- + فتش (fetteşe, “teftîş kirin”), hevreha aramî פתש (p-t-ş-). Ji eynî rehê erebî: mifetiş.
Werger[biguhêre]
- Almanî: Augenschein → de m, Musterung → de m, ?Durchsicht → de
- Îngilîzî: inspection → en
- Tirkî: denetim → tr, kontrol → tr