tecrûbe

Kurdî

Navdêr

tecrûbe mê

1. bûyerên ku hatine serê mirovî yan mirovî dîtine û jê fêrî tiştan bûye.

   Hevmane: serpêhatî

2. ezmûn, taqî, ceribandin, ezmayîş, telesî, sihêtî, hêçan

Herwiha

• tecrîbe
• tecrube
• tecrwîbe

Jê

 

• bitecrûbe
• bêtecrûbe
• bêtecrûbehî
• bêtecrûbetî
• bêtecrûbeyî
• tecrûbedar
• tecrûbedarî
• (navdêr) tecrûbekirin
• (lêker) tecrûbe kirin
• (rengdêr) tecrûbekirî
• tecrûbeyî

Etîmolojî

Ji erebî تَجْرِبَة‎ (tajriba). Hevreha ceribandin.

Werger

• Çekî: zkušenost → cs
• Çînî: 经验 (jīngyàn)
• Danmarkî: erfaring; oplevelse
• Almanî: Erfahrung → de m, Erlebnis → de n, Abenteuer → de n, ^?Abenteuerlichkeit → de m, ^?erfahren → de, ^?Lebensweisheit → de m, ^?Probe → de m, ^?Prüfung → de m
• Farisî: دستخوش حوادث کردن‎ → fa, سرگذشت‎ → fa, ^?آزمودگی‎ → fa, ^?تجربه‎ → fa
• Fînî: kokemus → fi
• Fransî: expérience → fr m
• Holendî: ervaring → nl m
• Indonezî: alam → id
• Inglîzî: experience → en
• Înterlîngue: experientia → ie
• Îtalî: esperienza → it
• Japonî: 経験 (けいけん, keiken), 体験 (たいけん, taiken)
• Koreyî: 경험 → ko (gyeongheom)
• Norwecî: erfaring → no
• Polonî: doświadczenie → pl
• Portugalî: experiência → pt
• Spanî: experiencia → es m
• Swêdî: erfarenhet → sv
• Tirkî: tecrübe → tr, deneyim → tr, deneme → tr, sınama → tr, deney → tr, görgü → tr, serüven → tr, macera → tr, ^?sınav → tr
• Volapûkî: lifot, plak