tebîî

Kurdî

Rengdêr

tebîî

1. siriştî, xwezayî, xweristî, natûrel,
   têkildarî xweristê
2. ne destkirî, ne sanayî
3. asayî, normal, payî
4. ne guherrandî

Herwiha

• tabîî
• tabî'î
• tebî'î

Etîmolojî

Ji erebî, têkildarî tebîet

Jê

• tebîîtî

Ji wêjeya klasîk

Hin padişeh in hinek wezîr in
Hindek ji teherruka tebî'î
Ew têne bi nuqteya rebî'î— (Mem û Zîn ~1692, Ehmedê Xanî)

Werger

• Afrîkansî: natuurlik ^→ af
• Danmarkî: naturlig ^→ da
• Albanî: natyral ^→ sq
• Elmanî: natürlich ^→ de, angeboren ^→ de, eingeboren ^→ de
• Esperantoyî: natura ^→ eo, kunnaskita ^→ eo
• Fînî: luonnollinen ^→ fi, luonnonmukainen ^→ fi, luomu ^→ fi
• Frensî: naturel ^→ fr
• Holendî: natuurlijk ^→ nl, aangeboren ^→ nl
• Inglîzî: natural ^→ en, congentital ^→ en, inborn ^→ en, inbred ^→ en, innate ^→ en, native ^→ en, unstudied ^→ en
• Papyamentoyî: natural ^→ pap
• Portugalî: natural ^→ pt
• Romanî: natural ^→ ro
• Spanî: innato ^→ es, congénito ^→ es
• Swêdî: naturlig ^→ sv
• Yewnanî: αβίαστος ^→ el