tebîî

Kurmancî

Rengdêr

tebîî

1. têkildarî xweristê

   Hevmane: siriştî, xwezayî, xweristî, natûrel

2. ne destkirî, ne sanayî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
3. asayî, normal, payî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)
4. ne guherandî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Ji wêjeya klasîk

• Hin padişeh in hinek wezîr in
  Hindek ji teherruka tebî'î
  Ew têne bi nuqteya rebî'î — (Ehmedê Xanî, Mem û Zîn, ~1692)

Herwiha

• tabîî
• tabî'î
• tebî'î

Jê

• tebîîtî

Etîmolojî

Ji erebî طَبِيعِيّ‎ (ṭabīʿiyy), têkildarî tebîet.

Werger

• Afrîkansî: natuurlik → af
• Albanî: natyral → sq
• Almanî: natürlich → de, angeboren → de, eingeboren → de
• Danmarkî: naturlig → da
• Esperantoyî: natura → eo, kunnaskita
• Fînî: luonnollinen → fi, luonnonmukainen → fi, luomu → fi
• Fransî: naturel → fr
• Holendî: natuurlijk → nl, aangeboren → nl
• Îngilîzî: natural → en, congentital, inborn → en, inbred → en, innate → en, native → en, unstudied → en
• Papyamentoyî: natural
• Portugalî: natural → pt
• Romanyayî: natural → ro
• Spanî: innato → es, congénito → es
• Swêdî: naturlig → sv
• Tirkî: tabii → tr, doğal → tr
• Yûnanî: αβίαστος → el (avíastos)