teşbîh

Kurmancî

Navdêr

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	teşbîh	teşbîh
Îzafe	teşbîha	teşbîhên
Çemandî	teşbîhê	teşbîhan
Nîşandera çemandî	wê teşbîhê	wan teşbîhan
Bangkirin	teşbîhê	teşbîhino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş	Yekjimar	Pirjimar
Navkî	teşbîhek	teşbîhin
Îzafe	teşbîheke	teşbîhine
Çemandî	teşbîhekê	teşbîhinan

teşbîh mê

1. herf, şibandin, berhev dan, miqayese kirin
   • Heke di teşbîhê de xeta nebe, ev kiryara ku niha çêbûye, meriv dikare bişibihîne vê yekê: her wekî ku keleheke qedîm a ji dîroka me mabe û niha çend kes rabin, bêyî ku bi kesî bişêwirin an jî bikevin nav lêkolînan, avahîya wê kelehê li gorî zanîna xwe; ji zanîna dîrokî û arkeolojîkî bêpar, heta ku ji zanîna dîwarlêkirinê jî bêpar, her wekî ku dîwarê dora baxçeyê xwe lêkin, rabin dîwarên wê kelehê wisa lêkin û bibêjin “Ev e, me yekemîn (!) keleha kurdan restore kir...”. — (Roşan Lezgîn: Îxtîraseke Bêfesal, Amidakurd.com, 9/2007)

Herwiha

• teşbih

Etîmolojî

Ji erebî [Peyv?], têkildarî şibî, şibîn, şibandin

Werger

• Almanî: ^?Trope → de
• Tirkî: benzeti → tr, benzetme → tr, teşbih → tr