taqî

Kurdî

Navdêr

taqî

1. tehqîq, ezmûn, test, ceribandin, saxtî, saxtî, teftîş, ezmayîş, axulme, kontrol, çavdêrî, sehkirin, pişkinîn, temaşekirin, venerîn, azmayîş, vekolîn, lê kolîn, ezmûn kirin, fehs

Ji wêjeyê

• Bi gotinin din, ji ber ku cih mercê serekî ye, ji hebûna taqîkirin û tecribekirinê re ye, her wisa dem jî mercekî pêdivî ye. Bê wan û dervî wan tu nasîn nikare peyda bibe û hiş nikare sawêra heyînekê dervî cih bike. — (Derwêş Derwêş: Serdem li ber Roniya Cezîrî, Pen-kurd.org, jêwergirtin 11/2006)

Bikaranîn

Lêker:

• taqî kirin

Navdêr:

• taqîkirin

Rengdêr:

• taqîkirî

Etîmolojî

bi rêya soranî تاقی (taqî) ji tehqîq ji erebî تحقیق (tehqîq). Binêrin: tehqîq, heq, hiqûq.

Jê

• taqîker

Werger

• Farisî: امتحان ^→ fa
• Almanî: ^?Experiment ^→ de m
• Fînî: tarkastus ^→ fi
• Inglîzî: verification examination ^→ en, inspection ^→ en, scrutiny ^→ en, check ^→ en, test ^→ en, experiment ^→ en, ^?libel ^→ en, ^?trial run ^→ en
• Tirkî: bin dallı ^→ tr, deneme ^→ tr, imtihan ^→ tr, sınama ^→ tr, sınav ^→ tr

Formeke navdêrê

taqî

1. (awayek tewandî ji "taq") Binêre: taq