tahir

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
tahir	tahirtir	herî tahir

tahir

1. pak, paqij, bijûn
   • Hate eslabê butunî tahir e
     Qet nebû yek jî, xerab û facir e
     Jêrî Ednan ta ji 'Ebdullah guhest
     Bîst û yek bab in, hemî rast û durust — (Mela Hisênê Bateyî)

Etîmolojî

Ji erebî طَاهِر‎ (ṭāhir).

Werger

• Îngilîzî: clean → en, pure → en
• Tirkî: tahir, temiz → tr