tînî

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

tînî, t-ya nerm

  1. hewceyî vexwarinê,
    ya / yê ku pêwîstî bi avê yan vexwirakek din heye
  2. ya / yê pirr tiştekê/î dixwaze:
    Em hemî tiyên azadiyê ne.

Hevmane[biguhêre]

Bide ber[biguhêre]

Bikaranîn[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Bi hind û ewroprî *ters, bi inglizî thirst, bi avestayî terşne, bi zazakî têşan, bi soranî tînû, bi farisî teşnê, bi kurdî dibe tînî.

Werger[biguhêre]

Formeke lêkerê[biguhêre]

tînî

  1. Kesê duyem yekjimar dema niha ji lêkera anîn.