têra

Kurmancî

Rengdêr

têra

1. besî, kafî, têrî,
   têr bo kesekî yan tiştekî

   Ev av û xwarin têra me nake. (ji me re ne bes e)

Herwiha

• têre (2)
• têrî (2)

Jê

• (Lêker) têra kirin
• (Navdêr) têrakirin
• (Rengdêr) têrakirî

Etîmolojî

Ji têr + -a.

Werger

• Îngilîzî: enough → en, sufficient → en

Mane

têra (cureyê peyvê?)

1. Guhartoyeke tê re (“di wê ra”).

Mane

têra (cureyê peyvê?)

1. Guhartoyeke têrr (“ji "têrr"”).