stûv

Ji Wîkîferhengê


Kurmancî[biguhêre]

Rengdêr[biguhêre]

stûv

  1. rast,dirist, tekez, eseh, bêguman, tekîd

Dijmane[biguhêre]

  1. nexêr,nestûv,wêl

Reşwendî[biguhêre]

  1. hirûf,hirûfandin, cihê erê`yê tê bikaranîn.Gava mirov fihêt dikir ku bibêje erê,yan nedixwest bi eşkeretî bibêje erê an jî erê gotin tabû bû di heyamên berê de,mirovan bi vê şiklê digotin erê. Lêbelê di nava jinan de gelekî pert û berbelav e. Di zimanê reşiyan de şêweya axaftina mêr û jinan ji hevdu cihê ye. Ji aliyê gramtikê ve cihêtî hene.

Nimûne: Mêr: ezî herime mal,jin:ezê herime mal.Lewma hirûf ango stûv ango erêya nerastûrê jî peyveke şimşatî a jinan e. Ew nayê wê wateyê ku mêr nikanin vê peyvê bikar bînin.

Bide ber[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

  Etîmolojiya vê peyvê nehatiye nivîsîn. Eger tu bi rastî bizanî, kerem bike bişkoka "biguhêre" ya di ser van gotinan re bitikîne û etîmolojiya vê peyvê binivîse. Çavkaniyên ku te ew etîmolojî jê girtiye jî binivîse.

Werger[biguhêre]

tekez kirin