sira

Kurdî

Navdêr

sira mê

1. Kirina tiştekî/ê li dû hev.

   Hevmane: dor, nobet, ger

2. kiyû, rêz, qor, li dû hev sekinîn ta ku her yek li dû hev bikare tiştekî bike

   Sira pirr dirêj e. ― Kesên dixwazin tiştekî bikin, ketine dû hev.

Herwiha

• sire

Jê

• (lêker) ketin sirayê
• (lêker) sira girtin

• (navdêr) siragirtin

• (rengdêr) siragirtî
• bêsira
• bêsirahî
• bêsiratî
• bêsirayî
• bisira
• bisirahî

• bisiratî
• bisirayî
• siragir
• siragirî

Etîmolojî

Hevreha tirkî sıra, herdu ji yûnanî σειρά (seirá).

Werger

• Fînî: jono → fi
• Fransî: file → fr
• Inglîzî: queue → en, line → en
• Tirkî: sıra → tr

2. ji "sir"

Cureyê peyvê nehatiye dayîn: Alîkarî:Cureyên peyvan

Binere: sir

Palî

Navdêr

sira

1. ser, qaf