sira

Kurdî

1. dor, kesên li dû hev

navdêr, mê

Wate

1. dor, nobet, gerr, kirina tiştekî/ê li dû hev
2. kiyû, rêz, qor, li dû hev sekinîn ta ku her yek li dû hev bikare tiştekî bike
   • Sira pirr dirêj e. (Kesên dixwazin tiştekî bikin, ketine dû hev.)

Herwiha

• sire

Bikaranîn

Lêker:

• ketin sirayê
• sira girtin

Navdêr:

• siragirtin

Rengdêr:

• siragirtî

Ji

hevreha tirkî sıra, herdu ji yewnanî σειρά (seyra)

Jê

• bêsira
• bêsirahî
• bêsiratî
• bêsirayî
• bisira
• bisirahî

• bisiratî
• bisirayî
• siragir
• siragirî

Werger

• Fînî: jono ^→ fi
• Frensî: file ^→ fr
• Inglîzî: queue ^→ en, line ^→ en
• Tirkî: sıra ^→ tr

2. ji "sir"

Binere: sir

Palî

navdêr

Wate

1. ser, qaf