sira

Kurdî

Navdêr

sira mê

1. dor, nobet, ger, kirina tiştekî/ê li dû hev
2. kiyû, rêz, qor, li dû hev sekinîn ta ku her yek li dû hev bikare tiştekî bike

   Sira pirr dirêj e. (Kesên dixwazin tiştekî bikin, ketine dû hev.)

Herwiha

• sire

Bikaranîn

Lêker:

• ketin sirayê
• sira girtin

Navdêr:

• siragirtin

Rengdêr:

• siragirtî

Etîmolojî

Hevreha tirkî sıra, herdu ji yûnanî σειρά (seirá)

Jê

• bêsira
• bêsirahî
• bêsiratî
• bêsirayî
• bisira
• bisirahî

• bisiratî
• bisirayî
• siragir
• siragirî

Werger

• Fînî: jono → fi
• Fransî: file → fr
• Inglîzî: queue → en, line → en
• Tirkî: sıra → tr

2. ji "sir"

Cureyê peyvê nehatiye dayîn: Alîkarî:Cureyên peyvan

Binere: sir

Palî

Navdêr

sira

1. ser, qaf