seyran

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

  •  IPA(kilîd): /sɛjˈɾɑːn/
  • Jihevqetandin: sey·ran

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî seyran seyran
Îzafe seyrana seyranên
Çemandî seyranê seyranan
Nîşandera çemandî seyranê wan seyranan
Bangkirin seyranê seyranino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî seyranek seyranin
Îzafe seyraneke seyranine
Çemandî seyranekê seyraninan
Çend zarok li seyranekê.

seyran

  1. pîknîk, bindarok, girarok, derketina bo nav siriştê û borandina çend seetekan li wir û xwarina li wir
  2. çixarî[Ev rêz ji aliyê botê ve lê hatiye zêdekirin, ji kerema xwe re kontrol bike!].

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

Bi alfabeyên din[biguhêre]

Herwiha[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji erebî سيران(seyeran, gerîn) ji rehê سير‎ (s-y-r: gerîn), têkilî seyir, seyirîn, seyr.

Werger[biguhêre]