seyirîn

Ji Wîkîferhengê

Kurmancî[biguhêre]

Bilêvkirin[biguhêre]

Lêker[biguhêre]

seyirîn lêkera xwerû, negerguhêz

  1. (bi taybetî bi keştiyê di ser avê re) meşîn, gerîn, hatin û çûn, livîn
  2. nerîn, kirin, berê xwe dan, kirin, çavên xwe lê gerandin, temaşe kirin

Ji wêjeya klasîk[biguhêre]

  • Rûniştin û herdu wergerandin
    Gavek seyirîn li bejn û balan
    Pêlek heyirîn li zulf û xalan
     — (Ehmedê XanîMem û Zîn~1692)

Herwiha[biguhêre]

Tewîn[biguhêre]

  • -seyir-

Bide ber[biguhêre]

Binêre herwiha[biguhêre]

Têkildar[biguhêre]

[biguhêre]

Etîmolojî[biguhêre]

Ji seyr + -în.

Werger[biguhêre]

Navdêr[biguhêre]

Zayenda mê ya binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî seyirîn seyirîn
Îzafe seyirîna seyirînên
Çemandî seyirînê seyirînan
Nîşandera çemandî seyirînê wan seyirînan
Bangkirin seyirînê seyirînino
Zayenda mê ya nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî seyirînek seyirînin
Îzafe seyirîneke seyirînine
Çemandî seyirînekê seyirîninan

seyirîn

  1. Maneya vê peyvê hê nehatiye nivîsîn. Heke hûn maneya wê bizanin, kerem bikin binivîsin.

Werger[biguhêre]