sere

 Binêre herwiha: serê, şerê, û şêrê

Kurmancî

Bilêvkirin

• IPA^(kilîd): /sɛˈɾɛ/
• Deng (Wan)^ⓘ
• Kîtekirin: se·re

Rengdêr

sere

1. serî, serik, biser

   dusere (tiştê ku du ser hene)

2. gihaştî, kamil, pîr, êxtiyar: navsere
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Bi wateya "ser" ji ser + -e

1. Bi maneya pîr ji proto-îranî *serde(sal) (anku pirr-salî), hevreha sal, salî, salmend

Jê

• navsere

Werger

• Îngilîzî: ^?numerator → en, ^?ransom → en
• Tirkî:^?beri → tr, ^?fidye → tr, ^?kurtulmalık → tr, ^?olgun → tr, ^?orta yaşlı → tr, ^?seçkin → tr, ^?yaşlı başlı → tr

Zazakî

Navdêr

sere

1. ser
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Bide ber

• serre

Friyolî

Navdêr

sere mê

1. (zeman) êvar
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Îngilîzî

Bilêvkirin

• Deng (KY)^ⓘ

Navdêr

sere

1. encama civakî ya helezî yan canewerî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Tirkî

Navdêr

sere

1. çapan, çar tiliyê qelaştî
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)